tan doğan
ayna masalı
ne kadar ayna varsa kırık
ayaklarımla topladım camlarını
her cam bir canmış meğer
sırrın da sırrı bir varmış-yokmuş
‘her cam damardan kalbe dek yürür’
imiş demiş bulunmuş kimmiş
dili sivri gönlü sevi o âşık suspus kalmış
evvel zaman içinde ve dahi şimdi
sonra baktım göğsümde bin bir sancı
hayat acıtırmış nefesi
göğe uzanan yer bir de denize düşmüş
at kuş olmuş balığın iç inde
sonra kustum sustum pıstım bir damla suda
taranacak saçım kalmadı