Alperhan Benlioğlu Bir baba, oğlunu büyütürken farkında olmadan kendisini de büyütür. Kendi çocukluğunun gölgeleriyle yüzleşir, babasının sözlerinde yankılanan eski korkuların aslında ne kadar tanıdık olduğunu fark eder. Oğlunun yürüyüşüne bakarken, kendi adımlarının izlerini görür.Bazen oğlunun suskunluğunda kendi gençliğini hatırlar; söyleyemediği cümleleri, içinde kalan soruları… Babasına sormaya cesaret edemediklerini şimdi oğlunun gözlerinde okur. Ama ne söyleyeceğini … BİR BABA, BİR OĞUL BÜYÜTÜRKEN… okumayı sürdür