Demet Çaltepe Denizin ortasında bir gemiden bırakıldım olduğum yere. Bir kayıkta buldum kendimi. Kürekler arkamda kaldı. Kayıkta savruldum durdum. Korkum parmak uçlarıma dağıldı. Küreklere ulaşmak gittikçe zorlaşıyordu. Bir kadın, yüzü belirsiz… Yaklaştı yanıma, elimi tuttu, beni küreklere doğru çevirdi. Kayığımın dengesi bozuldu, gözlerimi yumdum sımsıkı. Boğulduğumu görmeye dayanamazdım. Tuzlu suyu hissettim. Nefes almaya devam ettiğimi anlayınca açtım gözlerimi. … KÂBUS okumayı sürdür