Benan Bilek Hiçbir şey onu sahnede olmaktan, her sahneden inişinde kıskanılmanın tadına bir kez daha varmaktan, bu denetlenemez hazzı yaşamaktan daha mutlu edemezdi. Sahne onun yeniden doğduğu yerdi. Ya da sadece doğduğu.  Açılıp kapanan bir sürü süetin koltuğun bir buçuk metre karşı yukarısında, şıkır şıkır ışıldayan dekorda nefes almanın verdiği yaşama sevinci. Şarabî kadifenin yumuşak … KURGU SANCISI okumayı sürdür