Benan Bilek İki koltuğun solda olanında oturuyordu yine, salon kapısının hemen karşısında. Bağırtılı evin iki koltuk arası fiskos masasının üzerindeki biblolar sessizliğe hiç tanık olamamışlardır. Diş fırçasıyla ince ince de temizlenmiyorlardı epeydir.  O da her zamanki gibi değildi bu kez. Parmakları koltuğun eprimiş kumaşında daireler çiziyordu, sanki onun bedeninin parçası değildiler. Apartmanın ikinci katındaki pencereden gün ışığı sızamıyordu içeriye. Parktaki çocukların sesi sadece uğultuydu, neşesiz, cansız, … PÜSKÜLLER okumayı sürdür