tan doğan küf lekesi şişirdi nem rûhumu pas içinde yas bulut oldu buhâr siste isten hayat hizâya girmez bulanıktır uzak kırık gönülde el denli buruşur dil nüfus nüfûz etti mi içe eyvâh ânlık anılar da çürür pek acı her nef(e)s ürkektir aslında ey yükselen gönül alçalmadan öl âh rüzgâr fısıldar sırrını örsten çekiçten üzengiye yol … şiir: küf lekesi okumayı sürdür