Hakan Akdoğan Perdeler ağır. Kırıntılar, işaret. Nokta: bir karadelik. Yazıyı yutar. Gölgeler, sonraki cümleyi bilir. Son, bağırmaz. Bir not gibi bekler. Dolabın yanında. Fark edilene dek. Evi taşır içeri. Çekmece kapanır. Not düşer. Bitiş budur: Eşyanın yeri değişir. Cümlenin yürüyüşü aksar.Kendi kendine konuşma başlar. Yalpalamak, dağılmak değil. Toparlanma provası. Son, çoktan gelmiştir de beklemektedir sandalye … YALPALAMAK okumayı sürdür