SEFA CERAN ÖZTÜRK Trene bindiğinde pencere camına yaslanan alnında toz ve ter karışımı bir tabaka oluşturduğunu fark etti. Dışarıda uçsuz bucaksız bozkır uzanırken içindeki kırık ama terk edebilmenin verdiği cesaret etrafını sarmıştı. Derin bir oh çekti. Birine öyle ihtiyaç duydu ki etrafında kimsenin olmadığını bile bile trenin zor açılan hatta yıllardır hiç açılmamış penceresini zorladı. Ufukta batan güneşi içinde hissetti. Tren … Tuğlayı Fark Etmek okumayı sürdür