tan doğan
foto-söz(ler)
–imler-imgeler ve gerçekler-
zerre kadar sarı toz, “ekmek” olsun diyedir emeği-ömrü
‘altın madeni işçileri’nin…
“dünya, öküzün boynuzlarında” hâlâ!
aç-susuz, perperişân hayvan, doğa ve insan –günden güne daha da!
(umut bir uzak diyârdır ufukta…)
kalbiniz ‘kim’le?… [acının romantik hâli hâl değil!]
ben bilmem, ‘şaman’ bilir: ‘o’ ne derse o olur.
ten ve ter…
[‘sisifos’lar hâlâ hayatta!]
tırnaklarımızla kazıyoruz ‘hayat’ı
tâ ilk andan beri!…
hiçbir can hiçbir cana benzemez
ve “su içerken yılan bile dokunmaz”[?…]
(gözler bahâne!) ‘eller’ yalan söylemez…
bir insanlık utancı da ‘göç’ün acı tarihi…
…dişler, kemirir, bitirir, öldürür: çöp kadar değerimiz yok hâlâ!
[az bile demiş thomas hobbes “insan insanın kurdudur” diye…]
‘siyah-beyaz’ı da acı, kirli ve zâlim “hayat”ın, âh! öyle değil mi salgado?…
tan doğan
İstanbul doğumlu tan doğan, İstanbul Üniversitesi’nde felsefe, Beykent Üniversitesi’nde eğitim yönetimi öğrenimi aldı-verdi. Şiir, öykü dallarında ödülleri olup, edebiyat, sanat, felsefe, psikoloji üzerine çabalarını, 1984 yılından bugüne dek çeşitli yayın organlarında paylaştı, paylaşmakta…
tan doğan ile öz-söz(ler)
tan doğan öyküleri
tan doğan şiirleri
