Demet Çaltepe
VAZO
Bahçeden kopardığım çiçekleri vazoya yerleştiriyordum, arkamdan yaklaşan adımları duydum. Döndüm. Yüzünde belli belirsiz bir gülümsemeyle karşımda dimdik duruyordu. Rüzgârın pencerenin kenarına yığdığı tül içeriye doğru uçuşuyordu. Tedirginlikle gözlerimi kaçırdım. Ayağımdaki eskimiş kırmızı ev terliklerine takıldı bakışlarım. Bu terliği ne zaman aldığımı hatırlamaya çalışıyordum. Yüzündeki gülümseme silinmeden konuşmaya başladı.
“Sanırım seni korkuttum, sürpriz yapmak istemiştim,” dedi.
Cevap vermek istiyordum, anlamlı bir cevap… Birkaç saniye süren o sessizlik, bana sanki yıllar gibi gelmişti. Onun burada olmadığı tüm o yıllar bu kısacık sessizlik anına sıkışmış gibiydi.
Rüzgârın savurduğu tül vazoyu devirdi. Hızla eğilip, çiçekleri yerden topladım. O da hemen eğildi, yardım etmek istedi. Yerdeki çiçekleri toplamaya çalışırken, kısa kollu gömleğimin açıkta bıraktığı kolum, onun koluna çarptı. O anın içindeki dokunuş tenin hafızasına kazındı. Pencereden içeri, siyah bir tüy süzüldü ve sessizce yere düştü.
HER ŞEYİ DUYAN MEHDİ
Duvarların da hücreleri var mıdır?
Ses, tuğlaların arasından sızar mı?
Demet Çaltepe, yazar ve editör. Türk Dili ve Edebiyatı ile Felsefe bölümlerinden mezun oldu. 2012 yılında Gürhan Uçkan Öykü Ödülü’nü kazandı, 2014’te Yaşar Nabi Nayır Gençlik Ödülleri’nde öykü dosyası dikkate değer bulundu. Çeper adlı bir öykü kitabı yayımlandı. Öykü ve yazıları çeşitli edebiyat dergileri ile dijital platformlarda yer aldı. 2014 yılından bu yana editörlük yapıyor, yazı atölyeleri düzenliyor.
