Kategori: demet Çaltepe
Demet Çaltepe NOKTALI VİRGÜL Bir noktayım. Gökyüzünden uzak. Uzanan yollara yakın. Bir noktayım, kendi etrafını sayısız kez dolanmış; çatıya konan…
Demet Çaltepe KATİL Sarmaşıkları kestim. Makasla kestim.Sarmaşıkları kestiğim gün kar yağmaya başladı.Sarı mabedin saçlarını kestiğim için, kar yağmaya başlamıştı. Kimseye…
Demet Çaltepe EŞİK Eldivenlerini çıkarmadan oturdu. Dışarıda fırtına vardı. Mekân sessizdi. Garson yaklaştı. Sipariş verdi. Sade kahve. Kapının yanında duran…
Demet Çaltepe MOR ÇİÇEKLİ ORMAN GÜLÜ Dikenlerin ucunda, gün doğumlarında başlardı nefesinin duraksamaları… Kızıllıkla aydınlandıkça gün, Mor Çiçekli Orman Gülü’nün, Güneş’e…
Demet Çaltepe YEŞİL BALIKLI KIZ İnce, uzun… Parmaklar…Ellerini bacaklarının arasında sıkıştırarak görünmez olmayı diliyor, belli.Hassas ruhların kırılganlığı sinmiş her hâline.Tedirgin, kaçamak bakışlar.Öylesine…
Demet Çaltepe KUM TEPELERİ Rüzgârın doğalınca savurduğu parçacıklardan kendiliğinden oluşan kum tepeleri uzanıyor önümde. İleride dimdik, sapasağlam bir ağaç… Yapraklarını…
Demet Çaltepe KAPISI HARFLERDEN BİR EV Çatısı olmayan bir evin kapıları harflerden olur. Bir gün, biri gelir ve o kapılardan…
Demet Çaltepe VAZO Bahçeden kopardığım çiçekleri vazoya yerleştiriyordum, arkamdan yaklaşan adımları duydum. Döndüm. Yüzünde belli belirsiz bir gülümsemeyle karşımda dimdik duruyordu. Rüzgârın pencerenin…
Demet Çaltepe Denizin ortasında bir gemiden bırakıldım olduğum yere. Bir kayıkta buldum kendimi. Kürekler arkamda kaldı. Kayıkta savruldum durdum. Korkum parmak uçlarıma dağıldı.…