Kategori: elif özge Karakaya
Elif Özge Karakaya “Rengin tüm zenginlikleri aynı anda yeryüzüne yayılır; ilk bakışta hepsi görülür. Ama ne kadar bakılırsa o kadar…
Elif Özge Karakaya “Çelişmezlik İlkesi”ne göre bir şey, tanımlandığı çerçeve içinde ya vardır ya da yoktur. Öyleyse ya karanlıktır ya…
Elif Özge Karakaya 1950-1967 yılları arasında Bulgaristan, Yunanistan, Romanya, Türkistan ve diğer ülkelerden toplam 176,360 kişi gelmesine karşın, sadece Yugoslavya’dan 175,392 kişi…
Elif Özge Karakaya Yolumun üstündeki Ceviz Ağacı’na ilişiyor gözüm. Kısalmaya yüz tutmuş günlerde yaprakları son danslarını sergiliyor. Az ileride deniz var; denizin tuzu…
Elif Özge Karakaya Rüzgâr taşıyor bu kez sesi. Esintiye zeytin ağaçlarına asılı kalmış yaraların çığlığı ilişmiş. Zeytin ağaçlarının peşine düşüyorum. Ağaçlar beni…
Elif Özge Karakaya Yol bu kez sessizliğin içinden geçiyor. Bir sesin gölgesine değil, sesin kendini geri çektiği o ince aralığa sapıyor. Ne bir…
Elif Özge Karakaya Yol bu kez adımlarla değil, sesle başlıyor. Gözümü kapattığımda, bir müzik başlıyor uzaktan. Rüzgârın kıyıya taşıdığı, içi…
Elif Özge Karakaya Gökyüzü hiç olmasaydı, her şey gerçekten çok daha iyi olur muydu? Gökyüzü hep oradaydı; savaşlarda, çocukluk oyunlarında, cenazelerde, umutlarda… Ama ya hiç…
Elif Özge Karakaya Kentlerin hangi yanının diğerinden daha gerçek olduğunu bilebilir miyiz? Kente biçim verenin, ona bakan kişinin keyifli ya…