Sevin Bayrı
Hiçbir yere ait olmayan ruhlarımız, yaratılmış gerçeklikle çevrili bu fanus, yok
Maskelerle dolu bu silüetler, nefes almayan bu bedenler, yok! Tutku yok, acı yok
Ait olamayan ruhumuz;
Kalamayan
Gidemeyen
Tutunamayan
Bu tenin içinde ayrık otusun
Hep başka iklime bakan.
Acıt ruhunu yak. Küle dön savrul yok ol
Kurtuluş yok bu sahte gerçeklikten
Başka yol yok
Kendi ellerinle sök, at kendini
Kurtul kendinden dönüş, dön doğduğun yuvana
Ayrık otu koparılacaksın ilk
Varolduğun yerden savrulup
Acılarınla büyü
Yabancısın kendine gülüşün yalancı
Parmak izin uyumsuz
Bu beden yok
Bu ruh yok
Ayrık otusun hiçbir yere
Kimseye ait olmayan
Kökünden koparılıp atılacak
Kanatılacak ruhun
Kendini kaybedeceksin bulmak için
Başka bedenlerde
Eriyeceksin
Ayrık otusun hiçbir yere ait olmayan
Yana yana bulacaksın yolunu
Kendine çıkacak yolun
Bana çıkacak
Ayrık otusun hiçbir yere ait olmayan.
Sevin Bayrı, İşletme Fakültesi’nden mezun olup, üzerine sosyoloji okusa ve özel sektörde çalışan bir beyaz yakalı olsa da aslında hep sanata dolaşık yaşadı. İlk önce kitaplara aşık oldu, sonra tiyatroya. Resim ve fotoğraf sanatına sevdalı bir gezgin oldu. Dormen Akademi sahnesinde sahne tozuna bulandı. Yazmak ve okumak; ilk aşkını hiç terk etmedi. Bir seyahat blogunda metin editörlüğü yaptı, iki kollektif kitapta öyküleri yayımlandı. Halen yazıyor. Deliliğin sınırsız evreninin doğal sınırlarını ararken kelimelerden yol arayarak.
